ေမးၾကည့္ပါ

၂၀၀၆/၀၇ ပညာသင္ႏွစ္ မႏၱေလးသာသနာ့တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္စဥ္ကာလေပါ့။ စတုတၳႏွစ္ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ မဟာစည္ကမၼ႒ာန္းနည္းအတိုင္း (၁၀)ရက္တရား စခန္းထိုင္ရ တယ္။
ေလးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ မႏၱေလး စိန္ပန္းမဟာစည္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ရဟန္းေတာ္ေလးမ်ားကို တရား စစ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ႀကီး - ဦးဇင္းေလး တရားမွတ္တဲ့အခါ ဣရိယာပုထ္ေလးပါးနဲ႔ ဘယ္လိုမွတ္သလဲ

ဦးဇင္းေလး     -တပည့္ေတာ္ လမ္းေလ်ာက္တဲ့အခါ  ၾကြတယ္၊လွမ္းတယ္၊ ခ်တယ္ လို႔မွတ္ပါ တယ္ဘုရား။ ရပ္တဲ့အခါ * ရပ္တယ္၊ ရပ္တယ္လို႔မွတ္ပါတယ္ဘုရား။ အိပ္တဲ့အခါ * ၀မ္းဗိုက္ကေလးေပၚလက္တင္ၿပီး ေဖာင္းတယ္၊ပိန္တယ္၊ ေဖာင္းတယ္၊ပိန္တယ္ဆိုၿပီးမွတ္ပါ တယ္္ဘုရား။ ထိုင္တဲ့အခါမွာေတာ့ ၄၅-ငါးမိနစ္ေလာက္ ေဖာင္းတယ္ပိန္တယ္ဆိုၿပီး မွတ္တယ္ဘုရား ေနာက္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ အေတြးေတြပ်ံ႕လြင့္တယ္ဘုရား မွတ္လို႔မရေတာ့ဘူးလို႔ေလွ်ာက္ထားေတာ့။ အင္း ဦးဇင္းေလးဟာက တကာတစ္ေယာက္ တရားစစ္သလိုျဖစ္ေနၿပီဟု အစခ်ီကာ ေျပာျပေလသည္။

ေရႊဘိုက တကာတစ္ေယာက္ေပါ့ ေရဦးတန္႔ဆည္ဘက္ကို တရားသြားျပေတာ့ တရားစစ္ရာမွာ ထိုင္လို႔မရေၾကာင္း အေတြးေတြပ်ံ႕လြင့္ေနတဲ့အေၾကာင္း ဘုန္းႀကီးကိုေလွ်ာက္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးကလဲ သိခ်င္တာနဲ႔ ဘယ္လိုေတြမ်ား ပ်ံ႕ေနတာလဲ ေလွ်ာက္စမ္းပါအုံးဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္ ထိုင္မရ တာနဲ႔ ေလ်ာက္စဥ္းစားေနတာဘုရား။

ဆရာေတာ္ႀကီးက ေအးဟုတ္ၿပီကြ  ေျပာစမ္းပါအုံးလို႔ အားေပးေတာ့ တကာေတာ္က အားတက္ၿပီး ပထမေတာ့ အိမ္္ကိုစိတ္္မခ်တာနဲ႔ အိမ္ျပန္သြားၿပီး မိန္းမနဲ႔ သားသမီးေတြေတြကို မွာစရာ ရွိတာ ျပန္မွာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျမစ္ႀကီးနားသြားအုံးမယ္္ဆိုၿပီး သြားလုိက္တာ ေစ်းထဲမွာစားခ်င္တာ ၀ယ္စားနဲ႔ အဆင္ေျပေနတာဘုရား။ ၾကာလာေတာ့ ျမစ္ႀကီးနားမွာလဲ ပ်င္းလာလို႔ ရန္ကုန္သြားဦးမယ္ဆိုၿပီး ရထားဘူတာလာခဲ့တယ္ ဘူတာေရာက္မွပဲ ျပႆနာတက္ေတာ့တယ္ဘုရား ရန္ကုန္ထြက္ မည့္ရထား က ေတာင္ဘက္ထြက္မည့္ဟာလား၊ ေျမာက္ဘက္ထြက္မည့္ဟာလား မသိတာနဲ႔ ရထားမစီးခဲ့ရဘူးဘုရား ဘာျဖစ္လို႔ဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္ ရန္ကုန္မွမေရာက္ဖူးတာ ဒါနဲ႔ ဘူတာကလွည့္ျပန္မွပဲ ေအာ္…. ငါတရား ထိုင္ေနတာပါလားလို႔ သိခဲ့ရတယ္ဘုရား ဟုေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္။

      အခုဦးဇင္းေလးလဲ ဘူတာကလွည့္ျပန္တာလားလို႔ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးနဲ႔ မိန္္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီး အမိန္႔ရွိသလိုပါပဲမိမိတို႔ကေရာ ဘူတာကပဲလွည့္ျပန္မလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေတြ႔တဲ့ရထားနဲ႔ပဲ လိုက္ၾကမလား။ ရထားလက္မွတ္ေတြေကာ အဆင္သင့္ ျဖစ္ၾကၿပီလားဟု မိမိကိုယ္မိမိ ေမးၾကည့္ၾကပါေလ...........

ေလာကနဲ႔ ရဟန္းဘ၀

    ေလာကႀကီးတြင္ ဘယ္အရာမွ လြယ္လြယ္နဲ႔မရေပ။ အခ်ိန္၊ေငြႏွင့္ ကာယအား ဥာဏအားတို႔ စိုက္ထုတ္မွသာ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုဆီသုိ႔ေရာက္ႏုိင္သည္။ ထို႔အတူ ဘ၀တစ္ခု တည္ေဆာက္ရာ မွာလည္း ကံ၊ဥာဏ္၊၀ီရိယ သုံးပါးလုံး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံႏိုင္မွသာလွ်င္ လိုခ်င္ေသာဘ၀တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ မည္ျဖစ္သည္။ ေလာကဓံတရား(၈)ပါးကို အေဖာ္မြန္မ်ားလုပ္ၿပီး ယုံၾကည္ခ်က္လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္္း ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီလုိေလွ်ာက္လွမ္းၾကတာျခင္းအတူတူ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ကား လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ကဲ့သို႔ သြားခ်င္တိုင္းသြားမရ၊ စားခ်င္တိုင္းစားမရႏွင့္ အေပ်ာ္အပါးကိုေလ်ာ့ကာ သတိနဲ႔ထိမ္းခ်ဳပ္ ပညာဥာဏ္အုပ္စိုးကာ ဘ၀ကိုထိန္းေၾကာင္းေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက သူတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ သာသနာေတာ္တြင္ အဓိကမ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားဘ၀ ရဖို႔ရန္ခဲယဥ္းေၾကာင္း " ပဗၺဇၨ ဘာေ၀ါ ဒုလႅေဘာ "ဟု ေဟာေတာ္မူထားျခင္းျဖစ္သည္။
    ရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္လာဖို႔ရန္ ကိုရင္ေပါက္စဘ၀ကစ၍ မိဘ၊ဆရာသမားမ်ားက ကိုရင္ဘ၀ ေပ်ာ္ရႊင္ေစရန္ အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ကာ ေမြးျမဴေပးခဲ့ရသည္။ ကိုရင္ဘ၀ေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့လဲ ဒီအတိုင္းမေနရ စာသင္တိုက္ပုိ႔ခဲ့သည္။ အစားဆင္းရဲ အေနဆင္းရဲႏွင့္ စာ၀ါမ်ားကုန္းေအာ္ကာ က်က္ရမွတ္ရ၊ ေျဖခဲ့ရသည္။ အသက္(၁၇-၁၈) စိတ္ကစားတတ္တဲ့အရြယ္မွာ လူထြက္ခ်င္ စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္သည္။ "တစ္မိေပါက္တစ္ေယက္ထြန္း၊ တပည့္ေတာ္တို႔ အမ်ဳိးထဲ သာသနာ့ေဘာင္မွာ တစ္ပါးမွမရွိဘူး လူမထြက္ပါနဲ႔"ဟူေသာ စကားျဖင့္ခ်ည္တုပ္ခံရသည္။
တစ္ခ်ဳိ႕ကထင္ၾကမည္ ရဟန္းဘ၀သည္ လူေတြေလာက္ပင္ပန္းမည္မဟုတ္။ သူမ်ား   လွဴတဲ့ဆြမ္းစားၿပီး စာက်က္စာေျဖေလာက္သာ လုပ္ရမည္။ ညိမ္းလွသည္ဟုထင္ၾကေပမည္။ ဒီလိုထင္ ျမင္ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ႏွင့္ ေ၀းေနသူမ်ားကသာ ထင္ျမင္ယူဆေပလိမ့္မည္။
    အထက္မွာတင္ျပခဲ့သည္မ်ားကား ရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္လာရန္ မည္သို႔မည္ပုံေမြးျမဴခဲ့ရသည္ကို  ဆရာသမားမ်ားႏွင့္မိဘမ်ားကသာ ပိုမို၍နားလည္ေပလိမ့္မည္။ ယခုေခတ္ကား ရုပ္၀တၳဳမ်ားထြန္းကား လာသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ေခတ္ကာလအတန္းေက်ာင္းမ်ား ေပါမ်ားလည္သည္ကတစ္ေၾကာင္း ေၾကာင့္ ေတာရြာမ်ားရွိဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကိုရင္္ေပါက္စေလးတစ္ပါးေတြ႔ဖို႔ရန္ ခက္ခဲလာေခ်ၿပီ။ "သာသနာအရင္းအျမစ္ ေတာကျဖစ္၏" ဟု ဆက္လက္၍ေၾကြးေၾကာ္ႏိုင္ပါဦးမည္ေလာ။ ကိုရင္မရွိ လွ်င္ ရဟန္မျဖစ္ႏိုင္။ ရဟန္းမရွိလွ်င္ ဒုိ႔ဗုဒၶျမတ္စြာ၏သာသနာေတာ္ကို မည္သူေတြက ၀င္ထိန္း မည္နည္း။
ငယ္ရြယ္ေသာစာသင္သား ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဗုဒၶစာေပေတြကိုသင္ အျမင္က်ယ္၍ နားလည္လာသည့္ အခါမွာေတာ့ သံသရာဆင္းရဲေၾကာင္းနားလည္ကာ မိမိေရာက္ရွိေနေသာဘ၀ကို ႏွစ္သက္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာကို ၀င္ေရာက္ထမ္းရြက္ရင္း မိမိသႏၱာန္၌ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အကုသုိလ္ တရားမ်ားကို တျဖည္းျဖည္းနည္းပါးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရင္း သာသနာျပဳေနၾကေလသည္။
       
    အႏုပုေဗၺန ေမဓာ၀ီ၊ ေထာကံ ေထာကံ ခေဏ ခေဏ။
    ကမၼာေရာ ရဇတေႆ၀၊ နိဒၶေမ မလမတၱေနာ။

 ပန္းတိမ္ဆရာသည္ ေ႐ႊ၏အညစ္အေၾကးကို တျဖည္းျဖည္းထုတ္သကဲ့သို႔
ပညာ႐ွိသည္ အစဥ္သျဖင့္ မိမိ၏ အညစ္အေၾကးကို အနည္းငယ္အနည္းငယ္
 အခြင့္ရတိုင္း ရာဂစေသာ အညစ္အေၾကးကို ထုတ္ပယ္ရာ၏။

 Let the wise one blow away passions and impurities of the self, little by little by chance,
again and again, moment to moment, like a goldsmith removes impurities from gold.

ကိုးကြယ္သင့္ေသာ ဘာသာ၌ရွိရမည့္အခ်က္မ်ား

       ကမၻာေပၚ၌ေနထိုင္ၾကေသာ လူသားတို႔သည္ ကိုယ္ယုံၾကည္ရာ  ႏွစ္သက္ရာကို ကုိးကြယ္ေနၾက၏။ ထိုကုိးကြယ္ေသာဘာသာကို႔ကို အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ေလးမ်ွဳိးခဲြျခားထားသည္။ ထိုေလးမ်ဳိးမွာ 
၁။ ဗုဒၶဘာသာ။၂။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ 
၃။ မူဆလင္ဘာသာ၊၄။ ဟိႏၵဴဘာသာတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ 
ထို႔အျပင္ နတ္ကိုယုံၾကည္သူ၊ ဂ်ိမ္းကိုးကြယ္သူစသည္ျဖင့္ ဘာသာေပါင္းမ်ားစြာကို ႏွစ္သက္ရာ ကိုးကြယ္ေနသည္လည္းွရွိေလသည္။
        ဒီေနရာမွာ ကိုးကြယ္ေနေသာဘာသာႏွင့္စပ္လ်င္း၍ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ေနေသာဘာသာ၌ ရွိသင့္ရွိထုိက္သည့္ အဂၤါရပ္မ်ားရွိေလသည္။ ထိုအဂၤါမ်ားမွာ  
၁။ အျပစ္ကင္းရမည္။ 
၂။ ေကာင္းက်ဳိးရွိရမည္။
၃။ ပညာရွိတို႔ကဲ့ရဲ႕မႈမွလြတ္ကင္းရမည္။ 
၄။ အျခားဘာသာကို ဖ်က္ဆီးျခင္းရႈံံ႕ခ်ျခင္း ကင္းရမည္။ 
၅။ အျခားဘာသာမ်ားတရားသျဖင့္တုိးတက္ေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္းခြင့္ျပဳရမည္။
၆။ မေကာင္းမႈကိုမျပဳလုပ္မိေအာင္ ေစာင့္စည္းေပးႏိုင္ရမည္။ 
၇။ စိတ္ကိုကိေလသာမွ စင္ၾကယ္ေအာင္ညႊန္ျပႏိုင္စြမ္းရွိရမည္ဆိုတဲ့ အခ်က္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္(၇)ခ်က္ဟာ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနတဲ့ ဘာသာတိုင္း၌ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့အခ်က္မ်ား ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အဂၤုတၳဳိပါဠိ ေကသမုတၱိသုတ္အဖြင့္ႏွင့္ အေသာကမင္းႀကီးေက်ာက္စာမွာ ျပဆိုထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အျခားဘာသားမ်ားးကို မေျပာလိုပါ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၌ ဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ျပည့္စုံပါလားဆုိတာေလး သိေစခ်င္လုိ႔ သုံးသပ္ျပလိုက္ပါတယ္။
ိ၁။ အျပစ္ကင္းရမယ္= ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဟာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ ေနစဥ္ႏွင့္အမွ်ျပဳလုပ္ၾကတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြ ကိုလႈတယ္၊ လူေတြကိုစြန္႔ၿကဲဒါနခ်တယ္၊ ေလာက၀တ္ႏွင့္ၾကည့္ရင္ လူမႈေရးႏွင့္ျပည့္စုံတဲ့အတြက္ အျပည့္မရွိပါဘူး ဒါနေျမာက္ပါတယ္။
၂။ ေကာင္းက်ဳိးရွိရမယ္= ကုသိုလ္ျပဳလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကုသလံ အန၀ဇၹ သုခ၀ိပါက လကၡဏာ= အျပစ္မရွိျခင္း၊ ေကာင္းေသာအက်ဳိးကို ေပးျခင္းဆိုတဲ့အက်ဳိးမ်ား ရရွိျခင္းေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ဳိးကို ရရွိေစပါတယ္။
၃။ ပညာရွိတို႔ကဲ့ရဲ႕မႈမွ လြတ္ကင္းရမယ္= ကမၻာ့ဘာသာႀကီးမ်ားထိပ္သီး အစည္းအေ၀းႏွီးေႏွာဖလွယ္ပဲြမွာ ဗုဒၶဘာသာဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ႏုညံ့သိမ္ ေမြ႕ေသာဘာသာအျ်ဖစ္ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ပညာရွိႀကီးေတြက တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း   အေကာင္းဆုံးဘာသာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။
၄။အျခားဘာသာကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ရႈံ႕ခ်ျခင္းကင္းရမယ္= ျမတ္ဗုဒၶဟာ ငါ့အယူ၀ါဒကေကာင္းတယ္ သူမ်ားအယူ၀ါဒ မေကာင္းဘူးဆုိၿပီး အျခား ဘာသာတို႔ကို မရႈံ႕ခ်ခဲ့ပါဘူး။ ငါေဟာတဲ့တရားေတြကို ျမတ္ဗုဒၶေဟာလုိ႔။ တဆင့္ၾကား႐ံုမွ်ျဖင့္ ဟုတ္ျပီ၊ မွန္ျပီဟု အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ ဘိုးေဘးစဥ္ဆက္ ဆင္းသက္ လာေသာ မိ႐ိုးဖလာ အယူဝါဒျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ ဤအရာသည္ ဤသို႔ျဖစ္သတဲ့ဟူေသာ ေကာလဟလျဖင့္လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ မိမိတို႔သင္ထားေသာ စာမ်ားႏွင့္ ညီညြတ္႐ံုမွ်ျဖင့္လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ မိမိၾကံစည္ထားေသာအၾကံျဖစ္၍ ဟုတ္လွၿပီဟူ၍လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ သူတစ္ပါးတို႔ လုပ္နည္းကိုင္နည္းကို သေဘာၾက၍လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ အေထာက္အထားရွိသည္ဆို၍လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။။ အယူဝါဒျခင္း တူ႐ံုမွ်ႏွင့္လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ မိမိတို႔ ယံုၾကည္ထိုက္ေသာပုဂၢိဳလ္၏ စကားျဖစ္သည္ဟု ပုဂၢိဳလ္စြဲအားျဖင့္လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။
။ ငါတို႔၏ ဆရာစကား ျဖစ္႐ံုမွ်ျဖင့္လည္း အမွန္မယူၾကႏွင့္။ ဧဟိပသိေကာ= ဧဟိ-လာလွည့္၊ ပသိေကာ= ကိုယ္တိုင္က်င့္ႀကံအား ထုပ္ၿပီးမွ မွန္ရင္မွန္တယ္၊ မွားရင္မွားတယ္ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ဆုံးျဖတ္ေလလို႔ ျမတ္ဗုဒၶက အယူ၀ါဒႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဖြင့္ဟေပးထား ပါတယ္။
၅။ အျခားဘာသာမ်ားတရားသျဖင့္ တိုးတက္ၿႀကီးပြားေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္းကို ခြင့္ျပဳရမယ္= ေကာသလမင္းႀကီး ျမတ္ဗုဒၶထံ တရားနာေနစဥ္ အ၀တ္မ၀တ္ဘဲ တုံးလုံးေလ်ာက္သြားေနတဲ့သူကို -- အလုိနည္းလိုက္တာ၊ ၾကည္ညိဳစရာပဲဆုိၿပီး လုိက္ကန္ေတာ့ကို ျမတ္ဗုဒၶက တရားရပ္ထား ၿပီးခြင့္ျပဳခဲ့တယ္၊ အျခားဘာသာေတြကိုလဲ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ေပးထားတယ္။
၆။ မေကာင္းမႈကို မျပဳမိေအာင္ ေစာင့္စည္းေပးႏိုင္ရမယ္= ျမတ္ဗုဒၶကလူေတြအတြက္ ငါးပါးသီလ၊ ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ ၂၂၇-သြယ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ေတြကို ေစာင့္ထိမ္းခို္င္းတာဟာ မေကာင္းမႈေတြမလုပ္ရေအာင္ စည္းကမ္းထုပ္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
၇။ စိတ္ကိုကိေလသာမွစင္ၾကယ္ေအာင္ ညႊန္ျပႏိုင္စြမ္းရွိရမယ္=
ေရငတ္ေနသူတစ္ေယာက္ဟာ ေမွာ္ေတြဖုံးေနတဲ့ေရကန္ႀကီးကိုေတြ႕လွ်င္ ေမွာ္ေတြကိုလက္နဲ႔ဖယ္ၿပီး ၾကည္လင္ေသာေရကိုေသာက္ရသကဲ့သို႔၊ ေနာက္က်ဴ႕ေနတဲ့ေရထဲတြင္ ေက်ာက္ခ်ဥ္ထည့္ေသာအခါ ၾကည္လင္ သကဲ့သို႔ ကိေလသာအညစ္အေၾကးဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ပုထုဇဥ္တစ္ဦးကို ၀ိပသနာတရားအားထုတ္ရင္ စိတ္ၾကည္လင္ၿပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ အထိခံစားႏိုင္ေၾကာင္း မဟာသတိပ႒ာန သုတ္ေတာ္မွာ ေဟာၾကားထားခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဟာ အထက္ပါ(၇)ခ်က္ႏွင့္ျပည့္စုံေသာေၾကာင့္ ကိုးကြယ္သင့္ေသာဘာသာ ဟုတ္/မဟုတ္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ၾကပါေစ၊ အျခားဘာသာမ်ားကိုလည္း စိစစ္ၾကည့္ပါဟု တိုက္တြန္းလုိက္ပါရေစ။
                                         အားလုံးက်န္းမာၾကပါေစ.............။

သူတို႔ဆီမွာ ဒီလိုပါ

         မိမိတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားေသာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ဗုဒၶအေမြႏွစ္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားထြန္းကားရာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္္ငံျဖစ္သည္။ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ကေလးမ်ား၊
ေက်ာင္းသူ/သားမ်ား ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔လာေရာက္ကာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသင္ယူၾကသည္။
တစ္ခ်ဳိ႕ကေလးမ်ားကား ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုိ႔ပင္မလာ။ စာေမးပဲြေျဖၿပီးတာႏွင့္ က်ဴရင္တက္ဖို႔ မိဘေတြက
ေဆာ္ၾသေနၾကသည္။ ဒီလိုကေလးေတြရဲ႕သႏၱာန္မွာ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာဘာလဲဟု သိႏိုင္္ၾကပါမည္လား။
ဒါ့အျပင္ ေႏြရာသီ အခုိက္အတန္္႔ေလးသင္ယူေနတာနဲ႔ ကေလးမ်ား၏သႏၱာန္၀ယ္ အမွန္တကယ္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ကိန္းေအာင္ေနၾကၿပီလား။ မိမိအျမင္မွာေတာ့ လုံေလာက္မႈမရွိေသးဟု စဥ္းစားမိသည္။
          ယခုသီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ကေလးမ်ား၏ ရင္တြင္း၀ယ္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္ကိုေတြ႔ရသည္။
တစ္ရက္မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အရွင္ေ၀ပုလႅ(အငယ္)က သီရိလကၤာ ကုလားေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းစားပင့္လို႔
ျမန္မာေက်ာင္းကေန သူငယ္ခ်င္းငါးပါး ဆြမ္းစားအတူၾကြသြားၾကသည္။ ကုလားေက်ာင္းလဲေရာက္ေရာ ကေလးေတြ အရြယ္စုံ(သူငယ္တန္းမွ ဆယ္တန္းအဆင့္ထိ) အ၀တ္ျဖဴေတြ၀တ္ၿပီး စာသင္ေနတာကိုေတြ႔ရသည္။
ကေလးေတြ မ်ားမွမ်ား ဟုိနားတစ္စု၊ ဒီနားတစ္စုနဲ႔၊ ဆရာ/မေတြကလဲ အ၀တ္ျဖဴေတြ ၀တ္ထားၿပီး ကေလးေတြကို စာသင္ေပးေနၾကသည္။ဒါနဲ႔ ေမာင္ေ၀ပုံကိုေမးၾကည့္ေတာ့ ဒီေန႔တနဂၤေႏြေန႔ေလ ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ရက္မွာ
sunday school ရွိတယ္။ ဘာသာေရးသင္တန္းေပါ့။ သူ႔အဆင့္နဲ႔သူ တက္ၾကရတယ္။ သူတို႔က ဒီသင္တန္းတက္ရတာ သိပ္ကိုဂုဏ္ယူတာ။သင္တန္းၿပီးရင္ေတာ့ ေအာင္လက္မွတ္ေပးတယ္ေလ။  ေယာက်္ားေလးေတြဆိုရင္ အနည္းဆုံး ကိုရင္ငါးႀကိမ္ျပည့္ေအာင္ ၀တ္ၾကတယ္။ သင္တန္းကလဲ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္းကစၿပီး သိသင့္သိထိုက္တာအားလုံးကို
သင္ေပးတာေလ" ဟူေသာ သူသိထားတာေတြကို ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ေပးသည္။ ေအာ္ Sunday schoolဆိုတာ ဒါမ်ဳိးသင္ေပးတာကိုးဟု သိခဲ့ရသည္။
           မိမိသီရိလကၤာကို မေရာက္ခင္က အျမင္ေလးေတြနဲ႔ေတာ့ တစ္ျခားစီျဖစ္ေနသည္။ သီရိလကၤာကုလားေတြက
ဘာသာေရးသိပ္ရွိ မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာသာေရးမရွိရင္ ယဥ္ေက်းမႈကလဲနည္းမွာပဲလို႔ ေတြးထင္ထားခဲ့တာပါ။
အခုေတာ့ဒီလိုမဟုတ္ ဟုိတစ္ေန႔က svs သင္တန္းတက္ဖို႔ သူငယ္ခ်င္း၆-ပါး အပ္ၿပီးအျပန္ ကားလမ္းကူးဖို႔ရပ္ေနရာမွာ ဘယ္၊ညာႏွစ္ဖက္လုံးကကားေတြ အားလုံးရပ္ေပးၾကေတာ့ ေအာ္ ရန္ကုန္္ကားလမ္းျဖတ္ကူးခဲ့ရပုံေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိသည္။ ဒီျမင္ကြင္းကေတာ့ Sunday schoolရဲ႕ အသီးအပြင့္ေလးေတြပါလား မိမိတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလဲ ဒီလိုေက်ာင္းမ်ဳိးရွိသင့္ၿပီလို႔  စဥ္းစားရင္း ေက်ာင္းသုိ႔ျပန္လာခဲေတာ့သည္။

သနားလုိက္တာ ဥစၥာေစာင့္မေလးရယ္

တခါက  ၿမိဳ႕နဲ႔မနီးမေ၀းေလးတစ္ရြာမွာ အေၾကြးအလြန္ယူတဲ့ေမာင္ေမာင္ဆိုတဲ့ ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။

သူ႔အိမ္ရဲ႕ေရွ႕ကေစ်းဆိုင္မွာလဲ အေၾကြး။

ရြာေနာက္ဖ်ားက ကုန္ဆုံဆိုင္မွာလဲ အေၾကြး။

အိမ္နီးခ်င္းေတြဆီယူသုံးထားတဲ့ အေၾကြးကလဲ မေရတြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ဒီေတာ့ သူ႔ကို ရြာသူ-ရြာသားေတြက သူ႔နာမည္ကိုမေခၚေတာ့ဘူး။

ကိုအေၾကြးလုိ႔ပဲေခၚေတာ့တယ္။

တစ္ခါမွာေတာ့ရြာမွာ ဘုရားပဲြရွိလို႔ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕တက္

ေစ်းသြား၀ယ္ေတာ့တာေပါ့။

ကိုအေၾကြးေစ်းသြား၀ယ္ေတာ့လဲ ေငြအရင္းႏွီးကနဲေနေတာ့

ေစ်းသည္ပိုင္ရွင္ဆီမွာ သူက ေညာင္ပင္သာရြာကျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊သူ႔နာမည္မွာေမာင္ေမာင္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း။ ရြာမွာဘုရားပဲြရွိလို႔ ေစ်းလာ၀ယ္တဲ့အေၾကာင္း၊ အခုေငြအမ်ားႀကီးမပါလို႔ အေၾကြးေပးဖို႔ရန္ အေဘာ္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ေျပာေတာ့တာေပါ့။

ဒီေတာ့ ဆုိင္ပုိင္ရွင္ကလဲ ယုံၾကည္ၿပီးေပးလိုက္ေတာ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ အေၾကြးဆပ္ခ်ိန္ေရာက္လဲ အေၾကြးလာမဆပ္ေတာ့ ေစ်းသည္ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္လာေတာင္းရေတာ့တယ္။

ကိုေမာင္ေမာင္တို႔ အိမ္ ဘယ္နားကသြားရတာလဲ လမ္းညႊန္ေပးပါလို႔ ရြာသားတစ္ေယာက္ကိုေျပာေတာ့

ဘယ္..ကိုေမာင္လဲ၊ ကိုအေၾကြးကိုေျပာတားလား?ဆိုေတာ့

ေစ်းသည္မ်က္လုံးနဲနဲျပဴးသြားတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္နာမည္က ကိုအေၾကြးတဲ့လား။

ဟုတ္တယ္ဗ်…… က်ဳပ္တို႔ရြာမွာ ကိုအေၾကြးလို႔ေခၚတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔ ကိုအေၾကြးလို႔ေခၚတာလဲဗ် ဆိုေတာ့

မေျပာင္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာ… ဟိုမွာလဲအေၾကြး၊ ဒီမွာလဲအေၾကြးနဲ႔၊

 ၾကာေတာ့ ရြာမွာ ကိုေမာင္နာမည္ေျပာက္ၿပီး

ကိုအေၾကြးလို႔ တြင္ေတာ့တယ္တာပဲဗ်ာ လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့

ဘယ္ေလာက္အထိမ်ားအေၾကြးယူလုိ႔လဲဗ်ာ

ေစ်းသည္က ဆက္ေမးလိုက္ေတာ့….

မေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ … သူ႔ကုိေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ဥစၥာေစာင့္မေလးေတာင္ ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ေနၿပီဗ်……လုိ႔ေျပာလုိက္ပါေတာ့သည္။

လူတိုင္းၿပံဳးႏိုင္ၾကပါေစ။………….

ႀကိဳလင့္ေနပါ

     ေမ့ခ်စ္သား သားဇာနည္
ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ကိုယ္စီရွိလို႔
သားေတာ္ေမာင္ ထြက္ခြါသြားေပမဲ့
ရင္မေအးရဘူးေလ...။

      ဒါေပမဲ့ မသြားလို႔မၿပီး
အရွည္ႀကီးေလွ်ာက္ရမယ့္ ဒီခရီးမွာ
သြားသတိ၊စားသတိနဲ႔
အရာရာကိုသတိနဲ႔ေနပါ သားေတာ္...။

        ဒီမိခင္ မာတာကေတာ့
အေနေ၀းေပမဲ့ အေ၀းမေနပါဘူး
ေအးျမတဲ့မိဘေမတၱာ
လႊမ္းၿခံဳထားဆဲပါ သားေတာ္တဲ့...။

      မိခင္ထံမွ မွာၾကားလိုက္တဲ ဒီစကား
နားထဲကမထြက္ပါဘူး
ပညာစုံလို႔ သားေတာ္ေမာင္ျပန္လာရင္
အၿပံဳးပန္းေတြနဲ႔ ႀကိဳလင့္ေနပါေတာ့အေမ........။

သံသရာအဆုံးထိ

     ရိုးသားစြာ ႀကိဳးစားေနတဲ့သူကို
ဆင္းရဲလိုဆိုၿပီး ႏွိမ့္ခ်။
မာနေတြတက္ေနတာ ေကာင္းရဲ႕လား။
ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ကရုဏာ(သနားျခင္း)တရား။
ဘယ္မွာမ်ား အသုံးခ်ေနသလဲ....။

     ဂုဏ္ရည္တူ ဒို႔ႏွစ္ေယာက္
သူသာတယ္၊ငါသာတယ္ဆိုၿပီး ၿပိဳင္ဆိုင္၊
ျငဴစူျခင္းဣႆာေတြ၀င္ေနတာ ေကာင္းရဲ႕လား၊
ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ေမတၱာ(ခ်စ္ခင္ျခင္း)တရား၊
ဘယ္မွာမ်ား အသုံးခ်ေနသလဲ.....။

      ကိုယ့္ထက္သာတာ ၀မ္းသာမွာေပါ့။
အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္....။
ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး အတင္းတုတ္ေနတာ ေကာင္းရဲ႕လား။
ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ မုဒိတာ(၀မ္းေျမာက္ျခင္း)တရား
ဘယ္မွာမ်ား အသုံးခ်ေနသလဲ.....

     ပစၥဳပၸဳန္၊သံသရာလွပေစဖို
ရုပ္လွဖို႔ထက္ စိတ္လွဖို႔က အေရးႀကီးေၾကာင္း
ရွင္ေတာ္ဗုဒၶမိန္႔ၾကားခဲ့တာ အားလုံးသတိရမွာေပါ့။
ဒါ့ေၾကာင့္..... ရုပ္ကိုလည္းအလွဆင္
စိတ္ကိုလည္း အလွျပင္ၿပီး
သံသရာအဆုံးထိ ခရီးဆက္ၾကပါစုိ႔......။

                                               ကမၻာႀကီးႏွင့္ ငါးပါးသီလ

ကမၻာေျမျပင္၌ေနထုိင္ၾကသူလူအေပါင္းတို႔သည္ ကမၻာႀကီးပ်က္စီးသြားမည္ကို ေၾကာက္လန္႔ေနၾက၏။ သိပၸံ ပညာထြန္းကားလာသည္ႏွင့္အမွ်ကမၻာႀကီးကိုအစိပ္စိပ္အမႊာအမႊာေၾကေအာင္ေျခဖ်က္ ႏိုင္ေသာ  ႏ်ဴးကလီး ယားလက္နက္မ်ား ထုပ္လုပ္ပိုင္ဆိုင္ထားၾက၏။ ထိုႏ်ဴးကလီးယား လက္နက္မ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားသူတို႔သည္ ကမၻာႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါမည္ေလာ။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္ၿပီး နာမ္(စိတ္)ပုိင္းဆိုင္ရာ မတိုးတက္လွ်င္ ကမၻာေျပ၌ေနထိုင္သူတို႔သည္ အမွန္တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေသာဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ ၾကမည္ေလာ။ စဥ္းစားဖို႔ေကာင္း၏။ အမွန္တကယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေသာဘ၀ကို ပိုင္ဆိုလို လွ်င္ ႏ်ဴးကလီးယားလက္နက္မ်ား ပိုင္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မပိုင္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ အဓိကမက်ေပ။ အဓိကၾက သည္မွာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္မႈထက္ နာမ္(စိတ္)ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္ေအာင္ လူတုိင္း လူတိုင္း  ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ၾကလွ်င္ ကမၻာႀကီးသည္ အမွန္တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဌာနႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနမည္မွာ ေသခ်ာေပသည္။
      ဒါ့ေၾကာင့္ ကမၻာႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ဗုဒၶဘာသာတစ္ဦးအေနျဖင့္ သုံးသပ္တင္ျပလုိသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ ရုပ္ပုိင္းဆိုင္ရာတိုးတက္မႈထက္ နာမ္(စိတ္)ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္ေရးကို အေလးေပးေဟာၾကားခဲ့သည္။ ယခုသိပၸံ ေခတ္ႀကီးကား နာမ္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာတိုးတက္ေရးထက္ ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာမ်ား ပိုမိုတိုးတက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ကမၻာႀကီးကို ၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္သည့္ လက္နက္မ်ားပိုင္ဆိုင္ထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ကမၻာေျမ၌ေနထုိင္ၾကေသာ လူသားတိုင္းသည္
၁။ သူ႔အသက္သက္ျခင္းမွ ေရွာင္လွ်င္
၂။ သူ႔ဥစၥာ ခုိးျခင္းမွ ေရွာင္လွ်င္
၃။ သူတစ္ပါး၏ သားသမီး မယားတို႔ကို မတရားျပဳျခင္းမွေရွာင္လွ်င္
၄။ လိမ္ညာေျပာျခင္းမွ ေရွာင္လွ်င္
၅။ အရက္ေသစာ ဘိန္း၊ မူးယစ္ေဆးစသည္တို႔ သုံးစဲြျခင္းမွေရွာင္လွ်င္
ကမၻာႀကီးတြင္ ခိုးဆိုး တိုက္ခုိက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားနည္းပါးမည္။ မုဒိန္းအမႈ၊ ရန္ျဖစ္မႈစသည့္ ဒုစရိုက္အမႈမ်ား ပေပ်ာက္မည္ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ျဖစ္လာလွ်င္ ကမၻာႀကီးႏွင့္ ကမၻာေျမ၌ေနထုိင္သူတို႔သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး သာယာေပ်ာ္ရႊင္ေသာဘ၀ကို မုခ်ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကေပမည္။
ထိုကဲ့သို႔ ငါးပါးသီလကို လူသားလုိက္နာက်င့္သုံးၾကမည္ဆိုလွ်င္ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္တစ္ႏိုင္ငံ စစ္မက္ျဖစ္ပြားစရာလည္းမလိုေပ။ ကမၻာႀကီးၿငိမ္းခ်မ္း၏။
အိမ္ၿခံတံခါးတို႔ကိုး ေသာ့ခတ္ထားစရာအေၾကာင္းမရွိ။ လုံၿခံဳ၏။
အမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္း ေဘးအႏၱရာယ္မရွိ၍ ေပ်ာ္စရာေကာင္း၏။
လိမ္ညာလွည့္ပတ္ျခင္းကင္း၍ အမွန္တရားကိုသာ သိရျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာ၏။
ထုံထိုင္းေတြေ၀မႈမရွိျခင္းေၾကာင့္ အမွားနည္း၍အမွန္ကိုျမင္ႏုိင္၏။
ဤကဲ့သို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊လုံၿခံဳျခင္း၊ေပ်ာ္စရာေကာင္းျခင္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း၊အမွန္ကိုသိႏိုင္ျခင္းတုိ႔ ရရွိႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ငါးပါးသီလကို တစ္ေယာက္မွတစ္ရြာ၊ တစ္ရြာမွတစ္ၿမဳိ႕၊ တစ္ၿမိဳ႕မွတစ္ႏိုင္ငံ၊ တစ္ႏိုင္ငံမွသည္ တစ္ကမၻာလုံးသို႔ က်င့္ႀကံလုိက္နာၾကမည္ဆိုလွ်င္ ကမၻာႀကီးသည္ ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ပါသည္။
                                            ကိုယ္စိတ္ႏွလုံးရႊင္ၿပံဳးႏိုင္ၾကပါေစ..........။
                                                                                          forever တြင္ ေဖာ္ျပၿပီး)

အလွည့္က်ကုိယ္ေတာ္ေလး

'အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကုိ နတ္ျပည္မွာေဟာတယ္ဆုိတာ ဟုတ္တယ္ဘုရား၊ ဘာလုိ႕ဆုိေတာ့ တပည့္ ေတာ္ တုိ႕ အဘိဓမၼာဌာနမွဴး ဆရာေတာ္ကုိ ၾကည့္ပါလားဘုရား၊ အေပၚေမာ့ၾကည့္ျပီး စာခ်ေနတာ မဟုတ္ လား လုိ႕'ကုိခ်က္ၾကီးက ေျပာဖူးပါသည္၊ လြမ္းလုိက္တာခ်က္ၾကီးရယ္၊ မွန္ပါသည္။ အဘိဓမၼဌာမွဴးဆရာေတာ္သည္ စာသင္ခန္း မ်က္ႏွာက်က္ က ပန္ကာကုိၾကည့္ျပီး စာခ်ေလ့ရွိသည္။

တပည့္ေတြအၾကား ေျပာစရာျဖစ္ေအာင္ပင္ အဘိဓမၼဌာနက ထူးျခားပါသည္။ ထုိဌာနၾကီးသည္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ နန္းေရွ႕ရပ္ရွိ ပရိယတၱိသာသနာ့တကၠသုိလ္၏ မဟာဌာနၾကီးသုံးခုတြင္ ေနာက္ဆုံးျဖစ္၏။ စာခ်ဆရာေတာ္ မ်ား ေစ့ေစ့ စပ္စပ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ပုိ႕ခ်ေပးေလ့ရွိသည္။ က်က္မွတ္ေလ့လာရသည္လဲ မ်ားသည္၊

ဌာနမွဴးဆရာေတာ္နွင့္ ေတြ႕လွ်င္ မွတ္သားရသည္က မ်ားလွ၏၊ ဟုိဟာေလးလဲ သိစရာပင္ မွတ္လုိက္၊ ဒီဟာေလးလဲ သိစရာမုိ႕မွတ္လုိက္ျဖင့္ ေငးခ်ိန္၊ ေတြးခ်ိန္ မရွိလွ၊ ေရးျပီးျပန္လွ်င္လဲ တစ္ဦးခ်င္းစီျပန္ ဆုိျပရသည္။ ေန႕စဥ္၊ နံစဥ္ အတုိင္းစဥ္ထားေသာ စာသင္သားမ်ားမွာ တစ္လွည့္စီ စာဆုိၾကရ သည္။ ေနာက္ေန႕မည့္သည့္ အတန္းစာဆုိရမည္ကုိ သိသည္။ ၾကိဳတင္ျပီး ေလ့လာလုိ႕ရသည္။ 

ဌာနမွဴးဆရာေတာ္မွာလဲ အျမဲတမ္းေျပာေလ့ရွိသည္။

 "အလွည့္က် ကုိယ္ ေတာ္ေလး ဆုိလုိက္ပါဦးဘုရား"၊ ဆရာေတာ္၏ ဆုိပါ စကားစုေလးသည္ တပည့္မ်ား တြင္ ေရပန္းစားလာသည္အထိ ျဖစ္လာသည္။ "အလွည့္က် ကုိယ္ေတာ္ေလး၊ အလွည့္က် ကုိယ္ေတာ္ေလး" ဟု အခ်င္းခ်င္း ေနာက္စရာျဖစ္လာသည္။ 

သုိ႕ေသာ္ဆရာေတာ္ေရွ႕တြင္ေတာ့ ထုိသုိ႕မေျပာရဲၾကပါ။ 

အခ်ိန္ကုိလဲ အတိအက်ပုိ႕ခ်သည္။ ေရာက္လာလွ်င္လဲ အတိအက်ပင္ျဖစ္၏။ စာ၀ါသိမ္း ျပီးဆုံးခ်ိန္သည္လဲ အခ်က္ေပး ေမာင္းသံႏွင့္ အညီ ျဖစ္၏။ ေရးလက္စ စာသားကုိပင္ ကုန္ေအာင္မေရးပါ။ 

ဥပမာ ေျပာရလွ်င္-

က်မ္းတက္တြင္ ျဖစ္သည္။ အစမွ က်မ္းတက္လာရာ ဤသုိ႕ေမးဖြယ္ရွိေသာေၾကာင့္ (ခ) ၀ါက်ကုိမိန္႕၊ အဓိပၸာယ္ကား ေနာက္ေန႕မွဆက္ၾကတာေပါ့ဘုရား၊ ဟုေျပာျပီး ထားရစ္တတ္သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ လြမ္းေအာင္ ဖန္တတ္သည္။

မွတ္ခ်က္၊ ကုိခ်က္ၾကီးသည္ က်ဳပ္မိတ္ေဆြဦး၀ဏ္ဏိတကုိ  ဆုိလုိသည္၊ ရယ္စရာကုိ လြမ္းေအာင္ေျပာတတ္သည္။